بررسی بیماری های اسکلتی-عضلانی از نظر طب کار(7)

در مطلب قبل کارشناسان طب کار و بهداشت حرفه ای مطرح کردند که ایستگاه های کار در سیستم های اداری که باعث ناراحتی های اسکلتی-عضلانی در میان کارمندان می شود حالت های نشسته، ایستاده و یا هردو باهم یعنی نشسته-ایستاده بود.

کارشناسان طب کار و بهداشت حرفه ای به این نکته پی بردند که در موارد زیر می توان ایستگاه های کاری نشسته-ایستاده را مورد استفاده قرار داد:

1.فعالیت های تکراری با دسترسی های پی در پی و مکرر بیشتر از 41 سانتی متر در مقابل بدن یا بیش از 15 سانتی متر بالاتر از سطح کار

2.لزوم انجام کارهای متعدد و متنوع که هرکدام در حالت ایستاده یا نشسته قابل انجام باشند.

ذکر این نکته نیز ضروری است که در کارهای ایستاده نیز باید صندلی هایی برای نشستن افراد در مقاطعی از کار یا زمان های استراحت موقت فراهم شود. کارشناسان طب کار و بهداشت حرفه ای به این نتیجه رسیدند که برای کاربرانی هم که به دلیل نوع فعالیت دائما مجبور به تردد در بین ایستگاه های کار می باشند باید تدابیری اندیشید از جمله استفاده از کفپوش های مناسب در محیط کار و یا در اختیار قراردادن کفش هایی با لایه هایی نرم و قابل انعطاف که راه رفتن را راحت تر کند. در اصلاح شرایط ایستگاه های کار باید مشاغل را اولویت بندی نمود و با توجه به مدت انجام کار، دقت بصری لازم جهت انجام کار، چگونگی و دسترسی ها، تکراری بودن عملیات و موارد مشابه ترتیب به بهینه سازی محل های کار پرداخت.

به هر روی اجزا ایستگاه های کار در سیستم های اداری متنوع و متعدد هستند که کارشناسان طب کار و بهداشت حرفه ای به طور اختصار آن ها را در رده های زیر قرار می دهند:

• کامپیوتر و ملحقات و ملزومات آن
• لوازم تحریر
• وسایل کمک آموزشی
• میز و صندلی
• کمدها و فایل ها
• امکانات پذیرایی
• تلفن، بی سیم، آیفون و دیگر وسایل ارتباطی
• تکنولوژی های نوین

همان طور که گفته شد دو نوع ایستگاه کار نشسته و ایستاده داریم که کارشناسان طب کار و بهداشت حرفه ای تک تک در مورد آن ها به بررسی و بحث می پردازند.

ایستگاه های کار نشسته و اجزا آن:

صندلی اداری: یکی از مهم ترین اجزای یک ایستگاه کاری مناسب، صندلی آرگونومیک می باشد. نوع کار که در محیط های اداری انجام می شود، تعیین کننده نوع صندلی مناسب است.طبق آمار کارشناسان طب کار و بهداشت حرفه ای از ویژگی های صندلی آرگونومیک این است که باید دارای یک پشتی صندلی با حمایت کننده کمر باشد که قابلیت تنظیم بالا، پایین، جلو و عقب را دارا باشد. پشتی صندلی باید حمایت را برای کمر و شانه ها فراهم کند و فرد را قادر سازد که به راحتی و بدون خم بنشیند.

 هم چنین کارشناسان طب کار و بهداشت حرفه ای این نکته را فهمیدند که ویژگی های ابعادی و آنتروپومتریک کاربران نیز از عوامل موثر در انتخاب نوع صندلی محسوب می شود از این رو در راستای تهیه بانک اطلاعاتی کارکنان باید تلاش نمود.    

در ادامه با شماعزیزان خواهیم بود.