بررسی بیماری های اسکلتی-عضلانی از نظر طب کار(4)

کارشناسان طب کار و بهداشت حرفه ای آموزش هایی را در زمینه شناخت مشکلات اسکلتی-عضلانی را به چند طبقه تقسیم بندی کرده اند:

1. نشان دادن راه انجام آنالیز های شغلی بر شناسایی ریسک فاکتورهای اسکلتی-عضلانی
2. کشف و پیشنهاد راه کارهای اصلاحی
3. انتخاب روش هایی برای اجرای راه کارهای کنترلی
4. شناسایی دپارتمان ها،نواحی و مشاغلی که دارای ریسک فاکتورهای MSDs هستند از طریق بررسی مروری گزارشات سازمان های طب کار و بهداشت حرفه ای و همچنین مشاهدات مستقیم محیط های کار
5. توصیه راه هایی به منظور کنترل خطرات آرگونومی برمبنای آنالیز شغلی و ادغام نمودن ایده های کارکنان سازمان طب کار و بهداشت حرفه ای

طبق بررسی های سازمان های طب کار و بهداشت حرفه ای، اهداف آموزش برآن نیستند که کارکنان و مدیران قدرت تشخیص و درمان بیماری های اسکلتی-عضلانی را داشته باشند بلکه هدف اصلی این است که گروه های ذینفع یعنی کلیه کارکنان سازمان طب کار و بهداشت حرفه ای درک کنند که چه نوع از مشکلات بهداشتی می توانند مرتبط با کارشان باشند و چه زمان کارکنان را برای ارزیابی های پزکی ارجاع داد. کارشناسان طب کار و بهداشت حرفه ای، به این نکته پی بردند که آموزش ها باید شامل این باشد که چه چیز هایی به عنوان دلایل شغلی یا غیرشغلی برای اختلالات اسکلتی-عضلانی مطرح هستند و محدودیت های موجود در مورد آگاهی های علمی چیست. هم چنین کارشناسان طب کار و بهداشت حرفه ای فهمیدند که آموزش باید قابل درک برای گروه هدف باشد. مواد آموزشی که کارشناسان طب کار و بهداشت حرفه ای باید استفاده کنند باید در آن  سطح علمی، سطح سواد و مهارت های زبانی شرکت کنندگان در نظر بگیرند. تعاملات باز و صریح بین آموزش گیرندگان از یک سو و مربی از سوی دیگر، حائز اهمیت خواهد بود و این مهم در خصوص افرادی که به نوعی درگیر مشکلات اسکلتی-عضلانی هستند و هم چنین افرادی که در ایستگاه های کاری  با ریسک بالاتر مشغول به کار هستند از جایگاه ویژه ای برخوردار خواهد بود.

کارشناسان طب کار و بهداشت حرفه ای، باید اطمینان حاصل کنند که کارکنان برای گزارش دادن احساس راحتی می کنند و بدون هیچ گونه محدودیتی در پاسخ دهی مشارکت نمایند. طبق آمار سازمان های طب کار و بهداشت حرفه ای، گزارشات به موقع اجازه می دهد که اقدامات صحیحی را قبل از این که عوارض به اشکال حادتری بروز کند به انجام رساند.

شکایت های شخصی کارکنان در زمینه مشکلات اسکلتی-عضلانی مرتبط با کار در امور اداری، نشانه هایی از مشکلات آرگونومیکی محیط کار تلقی می شود. از این روی پیگیری این گزارش ها به خصوص گزارشات  MSDs مهم می باشند. در حقیقت این دسته از گزارش ها که توسط کارشناسان طب کار و بهداشت حرفه ای انجام می گیرد نشان دهنده لزوم ارزشیابی مشاغل به منظور شناسایی هرگونه ریسک فاکتورهای آرگونومیکی که ممکن است به ایجاد علائم یا ناهنجاری ها ختم گردد می باشد. در ادامه با مطالب بیشتر در اختیارشما هستیم.